Σάββατο 2 Ιουνίου 2018

Η Τιμή Της Αγάπης

Η Τιμή Της Αγάπης (1984), Τόνια Μαρκετάκη

Βασισμένη στη νουβέλα του Κωνσταντίνου Θεοτόκη “Η τιμή και το χρήμα”, η ταινία της Μαρκετάκη μιλάει με όρους γνώριμους για την ελληνική πραγματικότητα: τη βιομηχανική επανάσταση και αστικοποίηση, τον θεσμό της προίκας, την περιθωριοποίηση των γυναικών. Η ιστορία ακολουθεί την εργάτρια, που ερωτεύεται έναν ανώτερης κοινωνικής τάξης νέο. Θα αψηφήσει τις κοινωνικές συμβάσεις και θα τον ακολουθήσει, ανακαλύπτοντας ότι το χρήμα είναι πάνω από την αγάπη. 


Η τιμή και το χρήμα

Κωνσταντίνος Θεοτόκης
εικονογράφηση: Μάρκος Ζαβιτζιάνος
Νεφέλη, 1993

Ζερμινάλ


Το χρονικό μιας αιματηρής απεργίας στα ανθρακωρυχεία της Βόρειας Γαλλίας περιγράφει τη ζωή των ανθρακωρύχων στη Γαλλία του 19ου αιώνα.



Βασισμένη στο  βιβλίο του Εμίλ Ζολά

Ζερμινάλ

Εμίλ Ζολά
μετάφραση: Έλλη Αγγέλου, Γιάννης Αγγέλου
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1988

Τι ήταν εκείνο που ώθησε τον πολέμιο της Κομμούνας Ζολά, αυτόν που απόφευγε να πάρει θέση, για να μη θεωρηθεί μεταρρυθμιστής, να γράψει ένα βιβλίο όπως το "Ζερμινάλ";

"Δεν είχα παρά μία μόνον επιθυμία", θα εξομολογηθεί, "να δείξω αυτούς τους εξαθλιωμένους, αυτά τα θύματα της εκμετάλλευσης, αυτούς που ασφυκτιούν, όπως ακριβώς τους έχει καταντήσει η κοινωνία μας, και να ξεσηκώσω τέτοιον οίκτο, να προκαλέσω τέτοια κραυγή για δικαιοσύνη, ώστε η Γαλλία να πάψει, επιτέλους, να επιτρέπει να την κατασπαράζουν".

Το "Ζερμινάλ" αναμφισβήτητα θεωρείται το καλύτερο έργο του Εμίλ Ζολά, καθώς κι ένα από τα σπουδαιότερα της γαλλικής λογοτεχνίας.

Γραμμή Παραγωγής



Από την ταινία "Μοντέρνοι Καιροί" (1936). Ο Τσάπλιν είναι ένας βιομηχανικός εργάτης που προσπαθεί να συγχρονιστεί με τη γραμμή παραγωγής σφίγγοντας βίδες, ενώ το αφεντικό του παρακολουθεί το προσωπικό μέσα από μόνιτορ σαν άλλος «Μεγάλος Αδελφός»

Δενδρίτες


Στη γαλαρία της σχολικής αίθουσας, η Λητώ προσπαθεί να βολέψει τα πόδια της στο μονόχωρο θρανίο, ενώ η κυρία Γκάρντερ εξιστορεί τα χρυσά αμερικανικά χρόνια της ακμάζουσας δεκαετίας του ’20, τότε που η ανάπτυξη ήταν συνώνυμο της κατανάλωσης και η ευμάρεια κάθε βιομηχανικής πόλης μετριόταν με το πλήθος των φουγάρων που κοσμούσαν καπνίζοντας τον ορίζοντα και με τις ορδές των εργατών, ντόπιων και μεταναστών, που πλημμύριζαν κάθε πρωί τους δρόμους, ανθρώπινες νηοπομπές της στεριάς που σάλπαραν με το πρώτο φως για το μεροκάματο.


Κάλλια Παπαδάκη
Πόλις, 2015
Κάμντεν, Νιου Τζέρσεϊ, 1980. Ερημωμένα σπίτια, κλειστές βιομηχανίες, φτωχές συνοικίες. Ένας έφηβος, ο Πητ, εξαφανίζεται, και η μάνα του η Λουίσα πεθαίνει το επόμενο πρωί από στεναχώρια. Η αδερφή του, η δωδεκάχρονη Μίνι, ορφανή από γονείς, εισβάλλει άθελά της στη ζωή της συμμαθήτριάς της Λητώς και ανατρέπει τις βεβαιότητες της οικογένειάς της. Ανοίγει ρωγμές που δύσκολα θα κλείσουν· έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν, στο αμερικανικό όνειρο, σε δεύτερες και τρίτες γενιές μεταναστών, στην παρακμή και τη φθορά της πόλης, σε χαμένες ευκαιρίες και σε επιλογές που λάθεψαν. Κι όσο ο θετός πατέρας της Λητώς, ο Μπέιζελ Καμπάνης, ψάχνει να βρει τι στράβωσε στη διαδρομή, τόσο αναμετριέται με τα φαντάσματα και τους φόβους της παιδικής του ηλικίας· κι όσο η γυναίκα του η Σούζαν απομακρύνεται από κοντά του κι από την κοινή κι ανέμπνευστη ζωή τους, τόσο η Μίνι και η Λητώ μοιάζουν να ενηλικιώνονται σε έναν κόσμο σκληρά κι άδικα καμωμένο. Ο χρόνος, σαν τις νιφάδες του χιονιού, τους ξεγελά, ξεγλιστρά και χάνεται. Μαζί του κι αυτοί.